ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Συγκλονισμένοι παρακολουθούμε την κλιμάκωση της επίθεσης του κράτους-τρομοκράτη Ισραήλ που με συνεχείς βομβαρδισμούς δολοφονεί αμάχους, παιδιά και γυναίκες σε μια από τις χειρότερες σύγχρονες γενοκτονίες, ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό.
Μια θάλασσα μας χωρίζει με το λαό της Παλαιστίνης. Μας ενώνουν όμως κοινές ιστορικές εμπειρίες: Η ελληνική ιστορία της προσφυγιάς, των παγκοσμίων πολέμων, της κατοχής, της χούντας, των ξενόφερτων αγγλικών, γερμανικών, γαλλικών και αμερικανικών παρεμβάσεων μας έχει κληροδοτήσει με πολλά διδάγματα για την αδίστακτη επιλογή της μιλιταριστικής-φασιστικής κυβέρνησης Νεντανιάχου. Καταλαβαίνουμε και νιώθουμε πολύ καλά το ξεσπίτωμα και το διωγμό που προωθεί χρόνια τώρα το Ισραήλ απέναντι στο λαό των Παλαιστινίων με ένα ρατσιστικό καθεστώς απαρτχάιντ, με σκληρά κατασταλτικά μέτρα, με εκμετάλλευση και με στυγνές δολοφονίες.
Δεν μας ξαφνιάζει η στήριξη των ΗΠΑ, της ΕΕ, της τροικανής συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου απέναντι στο Ισραήλ και στα εγκλήματα που διαπράττονται. Οι επιχειρηματίες και οι κάθε λογής «επενδυτές» δεν έχουν ανθρωπιστικές ευαισθησίες, δεν ενδιαφέρονται για δικαιώματα. Στήριξαν το 1930 τους Ναζί, στηρίζουν τα εγκλήματα του Νεντανιάχου σήμερα. Οι οικονομικές τους δοσοληψίες ρέουν ποτάμια αίμα.
Στεκόμαστε όμως ξαφνιασμένοι στα χαμηλά αντανακλαστικά των συμπολιτών μας. Όταν είχαμε πλημμυρίσει τους δρόμους στο δράμα που συνέβαινε στη Γιουγκοσλαβία πριν λίγα χρόνια δεν πεθαίνανε λιγότεροι. Ούτε λιγότερο βιαία.
Ο άνισος αγώνας των Παλαιστινίων για το δικαίωμά τους στη ζωή είναι ένας αγώνας ενάντια στη βαρβαρότητα της σύγχρονης «ρεάλ πολιτίκ» που θέλουν να επιβάλλουν οι αγορές και οι ισχυροί εντός και εκτός συνόρων. Οφείλει και πρέπει να στηριχτεί από τον καθένα που ασφυκτιά από τον μεσιανικό κόσμο που χτίζουν γύρω μας, στον οποίο το μόνο που αναγνωρίζουν «είναι το δίκιο του ισχυρότερου». Σε αυτόν τον κόσμο που φτιάχνουν, δεν υπάρχουν εργαζόμενοι και ελεύθεροι άνθρωποι. Χωράνε μόνο σκλάβοι. Οι ζωές μας –αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι- δεν χωράνε σε αυτά τα σύγχρονα τείχη.
Ως πολίτες του Βύρωνα που εκφραζόμαστε και μέσα από τη συλλογικότητα του Πολιτιστικού Κέντρου της Λαμπηδόνας νιώθουμε την ανάγκη να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στον άγρια δοκιμαζόμενο Παλαιστινιακό λαό και να σταθούμε με κάθε τρόπο στο πλευρό του.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
· Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό.
· Να σταματήσει η εξόντωση του παλαιστινιακού λαού από το Ισραήλ. Να επιβληθούν τιμωρίες και κυρώσεις στην κυβέρνηση του Ισραήλ και τους εγκληματίες πολέμου.
· Ενάντια στην ιμπεριαλιστική πολιτική ΗΠΑ – ΕΕ – ΝΑΤΟ στην Αν. Μεσόγειο και τη Μ. Ανατολή.
· Να διακοπούν τώρα οι διπλωματικές σχέσεις και η στρατιωτική συνεργασία της Ελλάδας με το κράτος – τρομοκράτη του Ισραήλ.
Συγκλονισμένοι παρακολουθούμε την κλιμάκωση της επίθεσης του κράτους-τρομοκράτη Ισραήλ που με συνεχείς βομβαρδισμούς δολοφονεί αμάχους, παιδιά και γυναίκες σε μια από τις χειρότερες σύγχρονες γενοκτονίες, ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό.
Μια θάλασσα μας χωρίζει με το λαό της Παλαιστίνης. Μας ενώνουν όμως κοινές ιστορικές εμπειρίες: Η ελληνική ιστορία της προσφυγιάς, των παγκοσμίων πολέμων, της κατοχής, της χούντας, των ξενόφερτων αγγλικών, γερμανικών, γαλλικών και αμερικανικών παρεμβάσεων μας έχει κληροδοτήσει με πολλά διδάγματα για την αδίστακτη επιλογή της μιλιταριστικής-φασιστικής κυβέρνησης Νεντανιάχου. Καταλαβαίνουμε και νιώθουμε πολύ καλά το ξεσπίτωμα και το διωγμό που προωθεί χρόνια τώρα το Ισραήλ απέναντι στο λαό των Παλαιστινίων με ένα ρατσιστικό καθεστώς απαρτχάιντ, με σκληρά κατασταλτικά μέτρα, με εκμετάλλευση και με στυγνές δολοφονίες.
Δεν μας ξαφνιάζει η στήριξη των ΗΠΑ, της ΕΕ, της τροικανής συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου απέναντι στο Ισραήλ και στα εγκλήματα που διαπράττονται. Οι επιχειρηματίες και οι κάθε λογής «επενδυτές» δεν έχουν ανθρωπιστικές ευαισθησίες, δεν ενδιαφέρονται για δικαιώματα. Στήριξαν το 1930 τους Ναζί, στηρίζουν τα εγκλήματα του Νεντανιάχου σήμερα. Οι οικονομικές τους δοσοληψίες ρέουν ποτάμια αίμα.
Στεκόμαστε όμως ξαφνιασμένοι στα χαμηλά αντανακλαστικά των συμπολιτών μας. Όταν είχαμε πλημμυρίσει τους δρόμους στο δράμα που συνέβαινε στη Γιουγκοσλαβία πριν λίγα χρόνια δεν πεθαίνανε λιγότεροι. Ούτε λιγότερο βιαία.
Ο άνισος αγώνας των Παλαιστινίων για το δικαίωμά τους στη ζωή είναι ένας αγώνας ενάντια στη βαρβαρότητα της σύγχρονης «ρεάλ πολιτίκ» που θέλουν να επιβάλλουν οι αγορές και οι ισχυροί εντός και εκτός συνόρων. Οφείλει και πρέπει να στηριχτεί από τον καθένα που ασφυκτιά από τον μεσιανικό κόσμο που χτίζουν γύρω μας, στον οποίο το μόνο που αναγνωρίζουν «είναι το δίκιο του ισχυρότερου». Σε αυτόν τον κόσμο που φτιάχνουν, δεν υπάρχουν εργαζόμενοι και ελεύθεροι άνθρωποι. Χωράνε μόνο σκλάβοι. Οι ζωές μας –αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι- δεν χωράνε σε αυτά τα σύγχρονα τείχη.
Ως πολίτες του Βύρωνα που εκφραζόμαστε και μέσα από τη συλλογικότητα του Πολιτιστικού Κέντρου της Λαμπηδόνας νιώθουμε την ανάγκη να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στον άγρια δοκιμαζόμενο Παλαιστινιακό λαό και να σταθούμε με κάθε τρόπο στο πλευρό του.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
· Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό.
· Να σταματήσει η εξόντωση του παλαιστινιακού λαού από το Ισραήλ. Να επιβληθούν τιμωρίες και κυρώσεις στην κυβέρνηση του Ισραήλ και τους εγκληματίες πολέμου.
· Ενάντια στην ιμπεριαλιστική πολιτική ΗΠΑ – ΕΕ – ΝΑΤΟ στην Αν. Μεσόγειο και τη Μ. Ανατολή.
· Να διακοπούν τώρα οι διπλωματικές σχέσεις και η στρατιωτική συνεργασία της Ελλάδας με το κράτος – τρομοκράτη του Ισραήλ.
Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου