Προβολή του ντοκιμαντέρ "Σαν Πέτρινα Λιοντάρια στην Μπασιά της Νύχτας".

Η ομάδα κινηματογραφικών προβολών σας καλεί την Πέμπτη 23 Απριλίου στις 20:30 στην προβολή του ντοκιμαντέρ "Σαν Πέτρινα Λιοντάρια στην Μπασιά της Νύχτας" του Ελβετού ντοκιμαντερίστα Ολιβιέ Ζισουά

Λίγα λόγια

Η ταινία του ελβετού ντοκιμαντερίστα Ολιβιέ Ζισουά,«Σαν πέτρινα λιοντάρια στη μπασιά της νύχτας» (2012) είναι ένα ελεγειακό κινηματογραφικό δοκίμιο που επιχειρεί να ζωντανέψει τις μνήμες εξορίας της Μακρονήσου, σκηνοθετώντας έναν λογοτεχνικό «Ψυχρό Πόλεμο» ανάμεσα στα ποιητικά γραπτά εξόριστων ποιητών, όπως ο Γιάννης Ρίτσος, ο Τάσος Λειβαδίτης και ο Μενέλαος Λουντέμης. Τα ποιήματα αυτά αποτελούν ένα χρονικό, κάποιες φορές καθημερινό, αλλά κυρίως ελλειπτικό, της ζωής των πολιτικών κρατουμένων στο νησί. Από το 1947 ως και το 1951, περισσότεροι από 80.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά ελληνικής καταγωγής εκτοπίστηκαν στη Μακρόνησο, σε στρατόπεδα αναμόρφωσης που δημιουργήθηκαν για να «καταπολεμήσουν την επέκταση του Κομμουνισμού». Ανάμεσα στους εξόριστους αυτούς βρίσκονταν πολλοί συγγραφείς και ποιητές, όπως ο Γιάννης Ρίτσος και ο Τάσος Λειβαδίτης.

Παρά τις στερήσεις και τα βασανιστήρια, κατάφεραν να γράψουν ποιήματα στα οποία περιγράφουν τον αγώνα για επιβίωση μέσα σε αυτό το σύμπαν εγκλεισμού. Τα κείμενα αυτά, εκ των οποίων κάποια θάφτηκαν στα στρατόπεδα, βρέθηκαν αργότερα. Η ταινία αναμιγνύει τα ποιητικά αυτά γραπτά με τις ομιλίες «αναμορφωτικής» προπαγάνδας που μεταδίδονταν ακατάπαυστα από τα μεγάφωνα των στρατοπέδων. Αργά πλάνα τράβελινγκ μας οδηγούν σε ένα υπνωτικό ταξίδι μέσα στα ερείπια των στρατιωτικών εγκαταστάσεων, ενώ προσκρούουν σε φωτογραφικά αρχεία. Ένα κινηματογραφικό δοκίμιο που ζωντανεύει τη μνήμη ξεχασμένων ερειπίων και μιας μάχης που χάθηκε.

Μια ταινία η οποία δείχνει το -διαχρονικό και επίκαιρο- συμπέρασμα της ταξικής πάλης, το οποίο χρειάζεται να το έχουν όλοι οι ταξικά καταπιεσμένοι κατά νου: Πέρα από τις αερολογίες περί κοινωνικής ειρήνης και ομαλότητας ανάμεσα στους κεφαλαιοκράτες/καπιταλιστές και τους εργαζόμενους, υπάρχει και η σκληρή αλήθεια: Η άρχουσα αστική τάξη όταν φοβηθεί πως μπορεί να χάσει την εξουσία θα αντιδράσει με απίστευτη βιαιότητα εναντίον των εργαζομένων και του λαού. Και οι δεύτεροι πρέπει να είναι έτοιμοι να αντισταθούν, χωρίς αυταπάτες και -αν μπορέσουν- να νικήσουν!