Σύνθεση μουσικής: Νίνο Ρότα
Υποψηφιότητες: Όσκαρ Καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου
Με δυό λόγια: Οι Vitelloni, είναι η δεύτερη ταινία μεγάλου μήκους του δημιουργού και η πρώτη στην οποία διακρίνουμε καθαρά όλα τα στοιχεία που καθόρισαν το βάρβαρο κωμικοτραγικό Fellini-ο σύμπαν : το παρελθόν που σβήνει, τις αναμνήσεις που μένουν, την ελαφρότητα, το μπουφφόνικο στοιχείο, τη μελαγχολία, τη γελοιοποίηση και τη διακωμώδηση, το χλευασμό και την παρωδία. Συγχρόνως διαφαίνεται η σαγήνη που εξασκούσε στον Fellini, η ιδέα της ζωής, χωρίς ρίζες και άγκυρες. Είναι ένα ασπρόμαυρο έργο, που εξιστορεί έναν ελαφρώς ηθικοπλαστικό μύθο, με τον οποίο προσεγγίζονται διαισθητικά διάφοροι τύποι ανθρώπων, αλλά κυρίως οι Vitelloni. Αποτελεί σημαντικό σταθμό στην ιστορία του ιταλικού σνεμά. (Και γιαυτό είναι ένα έργο, που απλά κάθεσαι και το μελετάς).
Η υπόθεση: Η ιστορία εξελίσσεται σε μία επαρχιακή πόλη, που το καλοκαίρι μετατρέπεται σε παραθεριστικό κέντρο. Εκεί ζουν πέντε νεαροί άνδρες, που όπως προκύπτει και από τον τίλτο του έργου, δεν είναι παρά «κάτι κοιμήσηδες τριαντάρηδες», που ενώ θα έπρεπε να είχαν απογαλακτιστεί από καιρό, εξακολουθούν να εξαρτώνται από το πατρικό σπίτι και ζουν παχυλογώντας και αναμασώντας τις ίδιες κουραστικές αμπελοφιλοσοφίες. Γελάνε ακόμα με τις εφηβικές τους πλάκες και παραμένουν έτσι, άπραγοι, και άνεργοι αστοί, της «μάνας τους καμάρια». [...]
πηγή: Cine.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου