Κείμενο του ΚΠΚΒ για τις δηλώσεις του δημάρχου κ. Α. Κατωπόδη και της συνέλευσης της Ανάληψης

Δεν είμαστε Ζουλού, δεν είμαστε Παπούα….

Ως Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα (Κ.Π.Κ.Β.) δεν συνηθίζουμε να δημοσιοποιούμε κείμενα σχετικά με τη δράση και την εν γένει λειτουργία μας. Προτιμούμε να μιλάμε με τις πράξεις μας. Ωστόσο σήμερα, αισθανόμαστε την ανάγκη να τοποθετηθούμε σε μια σειρά ζητημάτων που ανέκυψαν, με αφορμή τη συνέντευξη που έδωσε ο δήμαρχος Βύρωνα κ. Άκης Κατωπόδης στην εκπομπή Δημοσκοπήσεις του ATTICATV (28-9-2017).

Απαντώντας σε μια από τις πιο στημένες και προβοκατόρικες ερωτήσεις που συστηματικά τού απευθύνονται τα τελευταία 3 χρόνια σχετικά με τα «δύο κατειλημμένα αναψυκτήρια» (Αγία Τριάδα/Λαμπηδόνα και Ανάληψη), ο δήμαρχος διατύπωσε την πάγια άποψή του ότι, όσον αφορά την πρώτη, «δεν έχει να πει κάτι αρνητικό» γιατί εκεί «ασκούνται πολιτικές αλληλεγγύης και εκδηλώσεων και μπορείς να πιείς ένα καφέ» ενώ, για τη δεύτερη, τοποθετήθηκε αρνητικά λέγοντας ότι «ο χώρος έχει καταληφθεί από αναρχικές ομάδες που δεν ξέρει τι κάνουν εκεί και οι οποίες αρνούνται να αποχωρήσουν». Μάς ενημέρωσε δε, ότι ο χώρος «τού έχει ζητηθεί από συλλογικότητες ΑΜΕΑ».

Η συνέντευξη αυτή προκάλεσε την αντίδραση της Κατάληψης Ανάληψης (http://katalipsianalipsis.espivblogs.net/) η οποία, αφού απαντά στο δήμαρχο για μια σειρά ζητημάτων, κάνει και μια εκτενή αναφορά στην κατάληψη του ΚΠΚΒ. Εκεί διατυπώνεται η άποψη ότι «… ο κος Άκης προφανώς και δεν βλέπει κάτι αρνητικό [στην κατάληψη του ΚΠΚΒ], διότι “καταληψίας” σε αυτή ήταν και ο... τοπικός Σύριζα (ως αντιπολίτευση τότε), ενώ εκεί σχηματίστηκαν και συσχετισμοί συμμαχίας για την υποστήριξή του κατά τον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών.  Επίσης  εκεί ήταν που ο κος Κατωπόδης μπορούσε να κάνει εκδηλώσεις και παρουσιάσεις, ενώ εκεί ήταν που έκανε μέχρι και το γλέντι της εκλογικής του νίκης!!! Προ μνημονίων βέβαια (γιατί τώρα και εκεί όπως λένε οι φήμες είναι ανεπιθύμητος). Το ΚΠΚΒ, χωρίς να είμαστε αρνητικοί σε αυτό που σήμερα έχει μετατραπεί, ήταν ένας κομβικός χώρος για την άνοδο του ποσοστού του αντιμνημονιακού (!) Σύριζα κατά την πρώτη του εκλογή. Είναι ένας χώρος επίσης, που κόμματα και παρατάξεις μπορούν να φιλοξενηθούν για να κάνουν εκδηλώσεις…». 

Όσον αφορά τα παραπάνω έχουμε να δηλώσουμε τα εξής:

Το ΚΠΚΒ συγκροτήθηκε ευθύς εξαρχής, ως ένας δημόσιος κοινωνικός χώρος για να συμβάλλει στην ανασύσταση του κοινωνικού ιστού της γειτονιάς, με τρόπο που να προκρίνει την συλλογική αναζήτηση και δράση και σε βάρος του δογματισμού, του ατομισμού, της αδιαφορίας και της ανάθεσης. Από την αρχική μας διάθεση να ανακτήσουμε ένα φυσικό χώρο που θα στέγαζε τις κοινωνικές ανάγκες των ανθρώπων της γειτονιάς και των τοπικών συλλογικοτήτων για έκφραση, διεκδίκηση, δημιουργία και αλληλεγγύη, σύντομα περάσαμε στην ανάγκη όχι μόνο να αποτρέψουμε την ιδιωτικοποίηση της Λαμπηδόνας, αλλά και να συγκροτήσουμε έναν κοινωνικό χώρο που θα λειτουργούσε ως έμπρακτη κριτική του κυρίαρχου μοντέλου της εμπορευματοποίησης και της αντιπροσώπευσης.

Το ΚΠΚΒ, προϊόν μιας καθολικής κοινωνικής κρίσης το ίδιο, φιλοδοξεί να καταδείξει στην πράξη ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι. Ειδικά σε μια συγκυρία απαξίωσης της συλλογικής πολιτικής και κοινωνικής δράσης και συμβιβασμού με την άποψη ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική», το ΚΠΚΒ επιχειρεί, μέσα από την απόσπαση των κοινών πόρων από την διπλή υπαγωγή τους σε ιδιωτική ιδιοκτησία και κρατική περιουσία, να συγκροτήσει αφενός εκείνες τις συνθήκες που θα μας επιτρέψουν να επιβιώσουμε της κεφαλαιο-κρατικής επίθεσης. Αφετέρου, να πειραματιστούμε με την από κοινού διαχείριση του κοινωνικού μας πλούτου στη βάση σχέσεων αλληλεγγύης, ισότητας, αυτονομίας, αυτοοργάνωσης και αυτοτέλειας.

Και επειδή ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ιδιωτικοποίηση ενός χώρου μπορεί να πάρει τόσο μια οικονομική/επιχειρηματική όσο και μια ιδεολογικο-πολιτική μορφή, η συνέλευση του ΚΠΚΒ είναι ανοιχτή, λειτουργεί με αμεσο-δημοκρατικό και αυτό-οργανωμένο τρόπο και αποκλείει από τη δράση της, μόνο όσους/όσες επιδεικνύουν αντικοινωνικές συμπεριφορές, ή προβαίνουν σε διακρίσεις και αποκλεισμούς με βάση τη φυλή, το χρώμα, την εθνική/εθνοτική προέλευση, το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις.

Εάν τα παραπάνω ισχύουν έστω και στο ελάχιστο, δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε τόσο την υπόρρητη διάθεση του δημάρχου να μάς κατατάσσει στο «δίκτυο των δομών αλληλεγγύης (διάβαζε φιλανθρωπίας)» που ολοταχώς βαίνουν προς κρατικοποίηση όσο και την πρακτική της Κατάληψης Ανάληψης να μάς κατατάσσει συλλήβδην στην αριστερά και δη την κυβερνώσα. 

Για εμάς ως ΚΠΚΒ, αλληλεγγύη είναι η προσπάθεια συγκρότησης/διαμόρφωσης διαπροσωπικών, κοινωνικών και πολιτικών  σχέσεων μεταξύ των τμημάτων της κοινωνίας, τα οποία εδώ και χρόνια βλέπουν τις ζωές τους να συντρίβονται από την συντονισμένη επίθεση κράτους και κεφαλαίου. Και διεκδικούν να πάρουν τις τύχες και τις ζωές στα χέρια τους. Η αλληλεγγύη μπορεί να υπάρξει, μόνο μεταξύ όσων βρίσκονται ή μπορεί να βρεθούν στην ίδια θέση και όχι ανάμεσα σε μια κοινωνική ομάδα και μια δημοτική αρχή. Εξ’ ορισμού η αλληλεγγύη παίρνει αποστάσεις από τις κρατικές και επιχειρηματικές διαμεσολαβήσεις. 

Όσον αφορά το κομμάτι της συνέντευξης του δημάρχου που αναφέρεται στους κατειλημμένους χώρους της γειτονιάς μας, έχουμε να πούμε τα εξής:

Εδώ και χρόνια, ο δήμος ως θεσμός του αστικού κράτους, αφενός λόγω του «Καλλικράτη» και αφετέρου λόγω των μνημονίων, έχει υποστεί μεγάλες μεταβολές/αναδιαρθρώσεις. Αυτές οι αναδιαρθρώσεις έχουν ως αποτέλεσμα, την σταδιακή κατάργηση των δυνατοτήτων άσκησης μιας οποιασδήποτε φιλολαϊκής κοινωνικής πολιτικής. Παράλληλα, οι δημοτικές αρχές στην πλειοψηφία τους και ανεξαρτήτως ιδεολογικοπολιτικής αφετηρίας, χρησιμοποιούν ως δικαιολογία αυτές τις αναδιαρθρώσεις, είτε για μην κάνουν αυτά που υποσχέθηκαν, είτε για να αλλάξουν τα φώτα σε έννοιες όπως «κοινωνική αλληλεγγύη», «δημόσιος χώρος», «προστασία του Υμηττού», «συμμετοχή των πολιτών» κλπ.

Ο δήμος ασκεί κοινωνική πολιτική και όχι κοινωνική αλληλεγγύη. Καταρτίζει προϋπολογισμό, έχει έσοδα από δημοτικά τέλη, λαμβάνει κρατική επιχορήγηση, έχει υπαλλήλους, τομείς ευθύνης κλπ. Όλα αυτά, υποτίθεται πως υπάρχουν για να μπορεί ο δήμος να έχει τους απαραίτητους πόρους και το αναγκαίο προσωπικό σε εργαζόμενους, προκειμένου να ασκεί κοινωνική πολιτική. Όμως, η δημοτική αρχή του Βύρωνα, επιχειρεί να απαντήσει στις ανάγκες των κατοίκων της περιοχής μας, διεξάγοντας «κοινωνική πολιτική» με προβληματικούς όρους, βαφτίζοντας ένα μέρος της, ως «κοινωνική αλληλεγγύη».

Έλα όμως που «κοινωνική αλληλεγγύη» για τον δήμο σημαίνει απλήρωτη «εθελοντική» εργασία, «υποσχέσεις» για προνομιακή μελλοντική μεταχείριση, ενσωμάτωση δομών αλληλεγγύης στη λειτουργία του, παραγοντίστικες σχέσεις, και αναβάπτιση του κοινωνικού του προφίλ! Αλήθεια πχ., γιατί οι καθηγητές στο κοινωνικό φροντιστήριο θεωρείται λογικό ότι δεν πληρώνονται, ενώ οι οδηγοί της δημοτικής συγκοινωνίας αντίστοιχα πληρώνονται, παρόλο που και οι δύο ασκούν κοινωνικό έργο;

Σχετικά με την δικαιολογία της δημοτικής αρχής ότι θα επιθυμούσε την εκκένωση της κατάληψης στην Ανάληψη για να στεγαστούν δράσεις για ΑΜΕΑ μετά από αντίστοιχες προτάσεις, έχουμε να πούμε τα εξής: Ακόμα και όταν ο δήμος ασκεί κοινωνική πολιτική που μπορεί να αφορά ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, αυτή δεν μπορεί να μπαίνει στην ίδια ζυγαριά αξιολόγησης με συλλογικότητες από τα κάτω που ασκούν πολιτική κοινωνικής αλληλεγγύης.

Διότι, αυτές οι συλλογικότητες, πιστώνονται επιπλέον και τη δυνατότητα χειραφέτησης, τόσο όσων δείχνουν την αλληλεγγύη τους, όσο και αυτών που τη δέχονται. Επιπροσθέτως, θα προτείναμε στις συλλογικότητες ΑΜΕΑ που απευθύνθηκαν στο Δήμο, να έκαναν και ένα πέρασμα από τη συνέλευση της Ανάληψης, για να συζητήσουν τις σχετικές με το θέμα, προτάσεις τους. 

Σχετικά με τα όσα αναφέρει στο κείμενό της η συνέλευση της Ανάληψης για το ΚΠΚΒ, έχουμε να πούμε τα εξής:

Εμείς, ως δημόσιος κοινωνικός χώρος, επιλέξαμε ευθύς εξαρχής, από τη μια μεριά, να αντιπαρατεθούμε στον πυρήνα των κεφαλαιο-κρατικών κοινωνικών σχέσεων παρά στις επιμέρους, επιφανειακές και εν πολλοίς συγκυριακές εκφάνσεις τους. Επίσης από την άλλη, επιλέξαμε να μην ταυτιστούμε με καμιά ιδεολογικο-πολιτική δύναμη, τάση, παράδοση ή παράταξη. Κάτι τέτοιο όχι μόνο θα ενείχε τον κίνδυνο αφομοίωσης σε περίπτωση «που οι δικοί μας έρχονταν στα πράγματα», αλλά και θα υπονόμευε τον καταστατικά δημόσιο χαρακτήρα του ΚΠΚΒ. Διότι, θα το μετέτρεπε σε μια κλειστή ομάδα, με λίγο ως πολύ αποκρυσταλλωμένη ιδεολογική ταυτότητα και προκαθορισμένα πολιτικά προτάγματα.

Σε αυτή την περίπτωση, δεν θα αποτελούσαμε μια κοινωνική συλλογικότητα κατοίκων της γειτονιάς που παίρνει τη ζωή στα χέρια της και πειραματίζεται με την δημιουργία μη αλλοτριωμένων κοινωνικών σχέσεων, αλλά μια οργάνωση η οποία θα χρησιμοποιούσε το «κοινωνικό» ως προσωπείο για να προωθήσει την ιδεολογικο-πολιτική της δράση. Κατά συνέπεια, δεν βλέπουμε τίποτα αρνητικό στο να παραχωρούμε τη Λαμπηδόνα σε πολιτικά κόμματα, δημοτικές παρατάξεις, τοπικές  συλλογικότητες πολιτών, οικολογικές ομάδες κλπ που προσπαθούν να οργανώσουν την κοινωνική αυτοάμυνα απέναντι στην κεφαλαιο-κρατική λαίλαπα, με τον τρόπο που εκείνες κρίνουν δόκιμο.

Προτιμούμε ένα δημόσιο χώρο κατειλημμένο από μια αυτοοργανωμένη συλλογικότητα ανοιχτή στους κατοίκους με πλούσια κοινωνικοπολιτική δράση και δράσεις αλληλεγγύης, παρά κατειλημμένο από ιδιώτες, κράτος ή δήμο, με πλούσια επιχειρηματική, εμπορευματική ή δημαγωγική δραστηριότητα,  που σε αποκλείει αν δεν έχεις να πληρώσεις ή αν δεν πληρείς τα κριτήρια της «κρατικής φιλανθρωπίας».

Στη βάση των παραπάνω και επειδή εμείς δεν θεωρούμε ως προϋπόθεση την ιδεολογική ταύτιση προκειμένου να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας, δηλώνουμε ότι, οποιοσδήποτε σχεδιασμός που περιλαμβάνει «εκκένωση» της Κατάληψης Ανάληψης μας βρίσκει πολιτικά, ιδεολογικά, αξιακά, κινηματικά και πρακτικά, απέναντι.

Η συνέλευση του Κ.Π.Κ.Β.