Για τον Περικλή Κοροβέση
Το Κοινωνικό - Πολιστικό Κέντρο Βύρωνα αποχαιρετά τον Περικλή Κοροβέση, η φωνή του οποίου πρόσφατα σίγησε. Αντί άλλου σχολίου μεταφέρουμε το λόγια του στην εκδήλωση και προβολή της ταινίας Η Μέθοδος του Χάρη Γιουλάτου που πραγματοποιήθηκε, με πρωτοβουλία των Πολιτών του Βύρωνα, στη Λαμπηδόνα τον Νοέμβρη του 2017:
"Η αριστερά όταν ερωτευτεί την εξουσία αναζωογονεί τον καπιταλισμό που πήγε να ανατρέψει... η ελευθερία ξεκινά από τη δική μας την ταυτότητα και από την προσπάθεια να βρούμε ανθρώπους σαν εμάς. Είμαι 77 χρονών, έζησα σε συνθήκες μεγάλης φτώχειας, αλλά δεν έχουμε ηττηθεί... μπορούμε να συναντηθούμε, να ενισχύσουμε ότι υπάρχει και αντιστέκεται και να αποφύγουμε το λάθος της εξουσίας. Ευημερία χρειαζόμαστε και όχι εξουσία."
Όπως, άλλωστε, ο ίδιος έγραφε το 1994, στον πρόλογο της τρίτης έκδοσης του βιβλίου του Οι Ανθρωποφύλακες,
"Στην εποχή μας, που δεσπόζουσα θέση έχουν οι θεωρίες «περί τέλους της Ιστορίας» και «τέλους των Ιδεολογιών», έχει διαμορφοθεί μια πλάνη που όλο και εξαπλώνεται με τη βοήθεια των ΜΜΕ. Αυτή η κατάσταση, που θέλει να αποδείξει πως ο άνθρωπος μπορεί να υπάρξει εκτός ιστορίας, αλλά εντός αγοράς, θα μπορούσαμε να τη λέγαμε α-ιστορία. Πράγμα που σημαίνει πως τα πράγματα είναι δεδομένα και κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να τ’ αλλάξει. Η άποψη δεν είναι καινούργια. Είναι τόσο παλιά όσο και η εξουσία, μικρή ή μεγάλη, σημαντική ή ασήμαντη, κεντρική ή απόκεντρη. Η οποιαδήποτε εξουσία πιστεύει ότι θα μείνει πάντα στην ίδια θέση. Αλλά για να μείνει στην ίδια θέση, πρέπει και η κοινωνία να μείνει ακίνητη. Δηλαδή να μην αποτελεί μέρος μιας ιστορικής πορείας. Κατ’ επέκταση, λοιπόν, η Ιστορία τελειώνει μπροστά στην εξουσία και μαζί της τελειώνουν και οι ιδεολογίες που στηρίζονται σε μη εξουσιαστικές ιδέες. Μ’ αυτό τον τρόπο, είναι η εξουσία -και μόνο αυτή- που έχει δικαίωμα να κατευθύνει τα πράγματα προς τον επιθυμητό της στόχο. Όποιος δεν συμφωνεί, δεν έχει παρά να πεισθεί πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
Ο πολίτης που ενστερνίζεται μια τέτοια άποψη, παραιτείται αυτομάτως και από τα πολιτικά και από τα ανθρώπινα δικαιώματά του. Αποκτά ευχάριστα την ιδιότητα του σκλάβου, φτάνει να έχει αυτοκίνητο, τηλεόραση και τη δυνατότητα να καταναλώνει ό,τι θεωρεί πιο πετυχημένο στις διαφημίσεις. Και βρίσκεται εκτός Ιστορίας και πολιτικής, αφήνοντας τον εαυτό του αμανάτι στην εξουσία."
"Η αριστερά όταν ερωτευτεί την εξουσία αναζωογονεί τον καπιταλισμό που πήγε να ανατρέψει... η ελευθερία ξεκινά από τη δική μας την ταυτότητα και από την προσπάθεια να βρούμε ανθρώπους σαν εμάς. Είμαι 77 χρονών, έζησα σε συνθήκες μεγάλης φτώχειας, αλλά δεν έχουμε ηττηθεί... μπορούμε να συναντηθούμε, να ενισχύσουμε ότι υπάρχει και αντιστέκεται και να αποφύγουμε το λάθος της εξουσίας. Ευημερία χρειαζόμαστε και όχι εξουσία."
Όπως, άλλωστε, ο ίδιος έγραφε το 1994, στον πρόλογο της τρίτης έκδοσης του βιβλίου του Οι Ανθρωποφύλακες,
"Στην εποχή μας, που δεσπόζουσα θέση έχουν οι θεωρίες «περί τέλους της Ιστορίας» και «τέλους των Ιδεολογιών», έχει διαμορφοθεί μια πλάνη που όλο και εξαπλώνεται με τη βοήθεια των ΜΜΕ. Αυτή η κατάσταση, που θέλει να αποδείξει πως ο άνθρωπος μπορεί να υπάρξει εκτός ιστορίας, αλλά εντός αγοράς, θα μπορούσαμε να τη λέγαμε α-ιστορία. Πράγμα που σημαίνει πως τα πράγματα είναι δεδομένα και κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να τ’ αλλάξει. Η άποψη δεν είναι καινούργια. Είναι τόσο παλιά όσο και η εξουσία, μικρή ή μεγάλη, σημαντική ή ασήμαντη, κεντρική ή απόκεντρη. Η οποιαδήποτε εξουσία πιστεύει ότι θα μείνει πάντα στην ίδια θέση. Αλλά για να μείνει στην ίδια θέση, πρέπει και η κοινωνία να μείνει ακίνητη. Δηλαδή να μην αποτελεί μέρος μιας ιστορικής πορείας. Κατ’ επέκταση, λοιπόν, η Ιστορία τελειώνει μπροστά στην εξουσία και μαζί της τελειώνουν και οι ιδεολογίες που στηρίζονται σε μη εξουσιαστικές ιδέες. Μ’ αυτό τον τρόπο, είναι η εξουσία -και μόνο αυτή- που έχει δικαίωμα να κατευθύνει τα πράγματα προς τον επιθυμητό της στόχο. Όποιος δεν συμφωνεί, δεν έχει παρά να πεισθεί πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
Ο πολίτης που ενστερνίζεται μια τέτοια άποψη, παραιτείται αυτομάτως και από τα πολιτικά και από τα ανθρώπινα δικαιώματά του. Αποκτά ευχάριστα την ιδιότητα του σκλάβου, φτάνει να έχει αυτοκίνητο, τηλεόραση και τη δυνατότητα να καταναλώνει ό,τι θεωρεί πιο πετυχημένο στις διαφημίσεις. Και βρίσκεται εκτός Ιστορίας και πολιτικής, αφήνοντας τον εαυτό του αμανάτι στην εξουσία."
Κοινωνικό - Πολιτιστικό
Κέντρο Βύρωνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου