Σάββατο 2 Μαρτίου: Συναυλία | συζήτηση - Είναι η σύγχρονη μουσική για τα μούτρα μας;

Ο όρος «σύγχρονη μουσική» αναφέρεται στην τελευταία περίοδο της «δυτικής κλασσικής μουσικής», με χαρακτηριστικά που σφυρηλατήθηκαν μετά τον πρώτο και -ακόμα περισσότερο- μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, τα οποία εξελίσσονται μέχρι και σήμερα.

Ένα τέτοιο πεδίο μουσικής δραστηριότητας, συνδέεται συχνά με την καλλιτεχνική έρευνα, την εμβάθυνση στην προβληματική της οργάνωσης του ηχητικού φαινομένου σε μουσικό έργο τέχνης, τη συνθετική εργασία προς ανεξερεύνητες μουσικές περιοχές, και το αίτημα για αποδέσμευση του συνθετικού έργου, από μανιέρες με σχετικά εγγυημένη εφήμερη εμπορική επιτυχία.

Παρόλαυτα, αυτή η προσέγγιση της μουσικής σύνθεσης και ακρόασης, η τόσο ζωτικής σημασίας για την εξέλιξη της ίδιας αλλά και της κοινωνίας μέσω των έργων τέχνης που αυτή παράγει για τον εαυτό της, έχει ελάχιστα καταφέρει να εγκαθιδρυθεί στις αίθουσες των ιδρυμάτων της λόγιας μουσικής (που δεν φείδονται βέβαια εκδηλώσεων με ρομαντικό ρεπερτόριο) και ακόμα λιγότερο, να διαπεράσει την κοινωνική σφαίρα και να φτάσει τελικά στα αυτιά του «λαού». 

Πρόκειται για μια μεταφυσική αναπόδραστη λαϊκή αλλεργία στην σύγχρονη μουσική; Και αν ναι, πώς ερμηνεύεται στην περίπτωση αυτή η αξιοσημείωτη επιδεκτικότητα του «λαού» στις πρωτοπόρες εκφράσεις άλλων τεχνών όπως η ζωγραφική, η γλυπτική και ο κινηματογράφος; Πρόκειται για ένα πολιτικό ζήτημα; Αν ναι, ποιά η αιτιοκρατική σχέση που το καθορίζει με ιστορικοκοινωνικούς όρους;

Παρατηρεί κανείς, πώς, η διερευνητική μουσική δουλειά των καλλιτεχνικά εργαζόμενων πάνω στο ηχητικό φαινόμενο, προτείνει παραλληλισμούς και πραγματικά πολλές φορές βρέθηκε, σε ιστορικές συγκλίσεις και τομές με τα πολιτικά κινήματα και τα φιλοσοφικά ρεύματα για την κοινωνική απελευθέρωση, που θεμελιώθηκαν τον 20ο αιώνα.

Τέτοιες συγκλίσεις, δεν υποστηρίζονται μόνο με φιλοσοφικές μεθόδους, αλλά καταγράφονται με όρους υλικούς και ιστορικότητας των ίδιων των «κινημάτων».  (Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε εδώ τον Ιάννη Ξενάκη, έναν από τους σημαντικότερους και επιδραστικότερους συνθέτες του 20^ου αιώνα, γραμματέα της ΕΠΟΝ Πολυτεχνείου και επικεφαλής των μαχητών του Λόχου «Λόρδος Μπάιρον», πολεμιστή και τραυματία των Δεκεμβριανών).

Παρόλαυτα, ακόμα και στο εσωτερικό του εργατικού κινήματος, των άλλων κινημάτων και των πολιτικών ομαδοποιήσεων-υποκειμένων που αξιώνουν να βρίσκονται στην πρωτοπορία τους, συναντά κανείς ένα εξαιρετικά περιορισμένο ενδιαφέρον για την σύγχρονη μουσική που προσπαθεί να αμφισβητήσει τις κυρίαρχες εμπορικές φόρμες και ελάχιστες οργανωμένες προσπάθειες ανάδειξης της από τα συλλογικά υποκείμενα.

-- Συνομιλεί άραγε, η έμπρακτη αμφισβήτηση και υπέρβαση των εμπορικών μουσικών και καλλιτεχνικών σχημάτων, με την αμφισβήτηση και υπέρβαση της παρούσας κοινωνικής οργάνωσης, και του ανθρωπότυπου που αυτή παράγει;

-- Είναι προωθητικές οι προτάσεις ριζοσπαστικών μουσικών έργων για τη νεολαία που έρχεται σε επαφή με ριζοσπαστικές κοινωνικές θεωρίες;

-- Είναι δυνατόν μέσα στον καπιταλισμό, να αποτελέσει η σύγχρονη μουσική, επάγγελμα για περισσότερους από ελάχιστους συνθέτες; Θα ήταν αυτό καλό ή κακό πράγμα για την τέχνη; Θα ήταν αυτό καλό ή κακό πράγμα για τις χειραφετητικές ιδέες;

-- Είναι η εργατική τάξη και οι φίλοι της, καταδικασμένοι να μην ακούσουν ποτέ ένα έργο σύγχρονης μουσικής;

-- Είναι η σύγχρονη μουσική για τα μούτρα μας;
________________________________________

Συναυλία - Συζήτηση | Σάββατο 2 Μαρτίου, 20.00,

Λαμπηδόνα, Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα, Άλσος Αγίας Τριάδας, Βύρωνας

Συναυλία με το έργο του Κορνήλιου Σελαμσή "A day’s work", για σόλο βιολοντσέλο και έξι έργα με αφορμή τη λέξη “εργασία”, των:

- Αιμιλίας Παπαθεοχάρη | Bitte, για κρουστά και φωνή

- Γιώργου Χανού | Overtime, για κρουστά, μελόντικα και πληκτρολόγιο,

- Γρηγόρη Ελευθερίου | Collision, για δύο μελόντικες και κρουστά,

- Μανόλη Λιανή | Εικοδομή, για μελόντικα και κρουστά,

- Οδυσσέα Κωνσταντόπουλου | ε and j, για δύο μελόντικες και κρουστά,

- Παύλου Κατσιβέλη | Άτιτλο, για μελόντικα, κρουστά, και φωνή,

Παίζουν:

- Αλέξης Καραϊσκάκης-Νάστος: βιολοντσέλο,
- Διονύσης Κώνστας: κρουστά,
- Χριστίνα Κολλιοπούλου: μελόντικα

Μετά την συναυλία δεν θα ακολουθήσει συζήτηση.

Η συζήτηση θα αποτελεί μέρος της συναυλίας.

________________________________________

https://soundcloud.com/kornilios-selamsis
https://www.facebook.com/emipath
https://www.facebook.com/giorgos.hanos
https://www.facebook.com/gregeleftherioumusic
https://www.facebook.com/manolislianis/
https://www.facebook.com/odysseaskonstantopoulos
https://pavlos-katsivelis.weebly.com/