Η ταινία θα προβληθεί από κόπια του 1992 πλήρως ανακαινισμένη και υψηλής ευκρίνειας. Θα προβληθεί επίσης μετά το τέλος της ταινίας, ένα 20λεπτο ντοκιμαντέρ στο οποίο συζητούν για την ταινία οι σκηνοθέτες αφοι Νταρντέν. Η προβολή γίνεται σε συνεργασία με την κινηματογραφική ομάδα της Ανοιχτής Συνέλευσης Μηχανικών.
Κωμωδία 1936 | Ασπρόμ. | Διάρκεια: 86'
Αμερικανική ταινία, σκηνοθεσία Τσάρλι Τσάπλιν,
με τους: Τσάρλι Τσάπλιν,Πολέτ Γκοντάρ, Τσέστερ Κόνκλιν, Χένρι Μπέργκμαν
Ο Σαρλό τρελαίνεται από τους αγχωτικούς ρυθμούς εργασίας σ' ένα μεγάλο εργοστάσιο, συλλαμβάνεται από παρεξήγηση ως ηγέτης μιας διαδήλωσης, ερωτεύεται μια καταζητούμενη ορφανή κοπέλα και προσπαθεί μαζί της να βρει την ευτυχία. Μία από τις καλύτερες ταινίες του Τσάπλιν, που στιγματίζει την ανεργία, την απανθρωπιά αλλά και τη μηχανοποίηση της κοινωνίας.
[πηγή 1]Ο Σαρλό τρελαίνεται από τους αγχωτικούς ρυθμούς εργασίας σ' ένα μεγάλο εργοστάσιο, συλλαμβάνεται από παρεξήγηση ως ηγέτης μιας διαδήλωσης, ερωτεύεται μια καταζητούμενη ορφανή κοπέλα και προσπαθεί μαζί της να βρει την ευτυχία. Μία από τις καλύτερες ταινίες του Τσάπλιν, που στιγματίζει την ανεργία, την απανθρωπιά αλλά και τη μηχανοποίηση της κοινωνίας.
Οι Μοντέρνοι Καιροί είναι κινηματογραφική ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν που γυρίστηκε το 1936. Στην ταινία εμφανίζεται ο γνωστός αλητάκος με το χαρακτηριστικό καπέλο και μουστάκι, ο οποίος αγωνίζεται να επιβιώσει στον μοντέρνο, βιομηχανοποιημένο κόσμο. Το φιλμ έχει φόντο το μεγάλο οικονομικό και χρηματιστηριακό κραχ του 1929 και αποτελεί ένα σχόλιο στην απεγνωσμένη εύρεση εργασίας σε μια κοινωνία με τεράστια ανεργία καθώς και στην οικτρή οικονομική κατάσταση των ανθρώπων. Τέλος στην ταινία γίνονται ειρωνικές αναφορές για την έντονη βιομηχανοποίηση και την επιρροή που κατά τον Τσάπλιν έχει αυτή στις συνθήκες εργασίας (πχ λωρίδα παραγωγής).
Ο Τσάρλι Τσάπλιν σκηνοθέτησε αλλά και έγραψε το σενάριο του φιλμ, ενώ πρωταγωνίστησε υποδυόμενος τον αλητάκο, ο οποίος εμφανίζεται για τελευταία φορά σε κινηματογραφική ταινία. Πολλοί συμφωνούν ότι οι Μοντέρνοι Καιροίαποτελούν μια από τις σπουδαιότερες ταινίες όλων των εποχών.
Θεωρείται ως η πιο Μαρξιστική ταινία του Τσάπλιν.Η πιο πολιτική του πάντως παραμένει Ο μεγάλος δικτάτορας.
[πηγή 2]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου